Philippe Dufour is zojuist de duurste onafhankelijke horlogemaker ter wereld geworden dankzij een uitzonderlijk zeldzaam uurwerk. Op een veiling in Londen via Een verzamelde man, de Philippe Dufour Grande et Petite Sonnerie 3 verkocht voor maar liefst $ 7,33 miljoen (AUD $ 10 miljoen), waarmee records werden verbroken. Volgens het veilinghuis is het verbluffende exemplaar nu het duurste onafhankelijke horloge dat ooit is verkocht en een van de top 10 uurwerken die in het openbaar van eigenaar wisselden. Wat maakt de Philippe Dufour Grande et Petite Sonnerie 3 zo belangrijk?
Zoals gewoonlijk staat de rol van de horlogemaker hoog in het vaandel. Dufour wordt algemeen beschouwd als een van de meest cruciale onafhankelijke horlogemakers ter wereld en de Grande et Petite Sonnerie is zijn magnum opus. Slechts acht in zijn soort werden ooit geproduceerd, en dit exemplaar was pas de derde die de werkplaats van de meester verliet. Oorspronkelijk gemaakt voor de sultan van Brunei in 1995, verscheen het bijna tien jaar geleden voor het laatst in het openbaar, dus begrijpelijkerwijs waren fans met arendsogen enthousiast over het vooruitzicht van exclusiviteit.
"Ik denk dat als je me had gevraagd, zeven jaar geleden toen ik hiermee begon, dit het nummer één horloge zou zijn geweest waarvan ik droomde dat ik het te koop zou aanbieden", zegt oprichter van A Collected Man, Silas Walton. Hypebeast. "Ik ben opgetogen dat we de kans hebben gehad om er een te koop te zetten."
"De eerste vier zijn gemaakt voor de sultan van Brunei, Philippe Dufour wist niet wanneer hij de opdracht kreeg", aldus Walton. 'De eerste kostte twee en een half jaar om te maken, deze, nummer drie, kostte hem negen maanden. Hij zou werken tot het zweet in zijn ogen hem aan het huilen maakte, het was zo vermoeiend. Hij nam geen vakanties, werkte in het weekend, werkte gewoon de klok rond, maakte er uiteindelijk een af en ging toen door naar de volgende.”
Met het kenmerkende vakmanschap van Dufour op het volledige scherm, heeft de Grande et Petite Sonnerie hetzelfde zeer gecompliceerde uurwerk dat Dufour voor Audemars Piguet ontwikkelde in een Grande Sonnerie minutenrepeater zakhorloge. Volgens A Collected Man raakte Dufour gefrustreerd door een gebrek aan persoonlijk krediet en ontwikkelde hij in plaats daarvan een variatie op het uurwerk dat geschikt was voor een polshorloge. Meer dan een decennium na de geboorte van het oorspronkelijke idee kreeg de Grande Sonnerie eindelijk vorm.
Zoals alle grande sonnerie-stukken, slaat het horloge op het hele uur en elk kwartier, terwijl het ook het uur herhaalt, waarbij de grande of petite sonnerie-modus wordt geactiveerd via een selectieschuif die verborgen is onder de scharnierende ring van het horloge. Omdat het een minutenrepetitie is, vereist het horloge niet alleen mechanische precisie, maar ook een element van muzikale fijnafstemming om het geluid van kleine hamers die op ronde gongs slaan te perfectioneren, en met slechts acht van de ooit gemaakte stukken, is het geen wonder dat het de prijs bereikte deed. De enige vraag is waarom de familie van de sultan het ooit zou opgeven.
