De comeback van UFC-ster Conor McGregor had niet het einde waar velen op hoopten. Aan het einde van de eerste ronde van zijn langverwachte derde gevecht met Dustin Poirier bij UFC 264, draaide McGregor zijn enkel om terwijl hij zich terugtrok van een stoot. Aanvankelijk leek de val ongevaarlijk en sprong Poirier op het grondspel en beukte op het hoofd van de weerloze McGregor. Maar toen de bel ging en Poirier terugkeerde naar zijn hoek, werd de volledige omvang van McGregors blessure duidelijk.
Volgens rapporten was McGregor's onderste scheenbeen (scheenbeen) geknapt, waardoor de beslissing van een arts werd gedwongen en hem op een brancard uit de achthoek werd gedragen. Maar hoewel een scheenbeenbreuk over het algemeen een lange weg naar herstel is, lijkt de blessure van McGregor veel erger dan de standaardbreuk. Dr. Brian Sutterer, de arts die bekend staat om de ernst van sportblessures van beroemdheden, woog in het gevecht en onthulde zijn gedachten.
Ondanks dat McGregor heftig ontkende dat Poiriers beentrappen niet de oorzaak van zijn blessure waren, suggereert Sutterer dat het aanhoudende spervuur van schoten in de onderste helft een belangrijke factor was. "Je kunt zien dat Poirier zijn linkerbeen er doorheen zwaait en precies contact maakt met het laterale aspect van McGregor's onderbeen nabij de buitenkant van de kuit," zei Sutterer. "We kunnen meteen zien dat McGregor wat pijn heeft en moeite heeft om enig gewicht op dat been te zetten, en dat heeft zich tijdens het gevecht opgehoopt tot uiteindelijk, het been van McGregor was eigenlijk 'dood'."
Volgens de arts zijn dit soort trappen gericht op een gebied dat bekend staat als de gewone fibulaire zenuw of de gewone peroneuszenuw. Deze zenuw levert spiercontrole aan het onderbeen, maar ook een deel van de sensatie. De reden dat dit zo'n veel voorkomende plek is om op te richten, is te wijten aan hoe oppervlakkig het is, wat betekent dat de zenuwen zich bijzonder dicht bij de huid bevinden. "Veel andere grote zenuwen in ons lichaam bevinden zich diep onder de huid en diep onder de spieren, dus ze zijn redelijk goed beschermd," zei Sutterer. "Vooral deze zenuw ligt heel dicht bij het oppervlak en is daarom vatbaar voor blessures."
De dokter legde uit dat de laatste klap een schop was tegen het buitenste gedeelte van McGregors been, nabij het gebied aan de bovenkant van de fibula en dicht bij de nervus peroneus en zijn takken. "Als je het met voldoende impact raakt, sluit je de signalen naar de rest van het been af, waardoor het dood aanvoelt en de spiercontrole wordt beperkt", Sutterer. Dus, hoewel McGregor onvermurwbaar is dat het geen resultaat zou moeten zijn en Poirier van de overwinning zou beroven, suggereert de eerste medische analyse dat de blessure werd veroorzaakt door een aantal sluwe, goed getimede trappen.
