Het is een spannende tijd in Masterchef Land, wanneer de slachtoffers van Tessa's rampzalige poging tot leiderschap tegen elkaar worden opgezet in een woeste strijd om de ultieme prijs: naar huis mogen.
Omdat het een week in de voorsteden is, verzamelen de deelnemers zich opnieuw op een saaie, deprimerende locatie. Dit keer is het een huis. Gewoon een huis. Niet eens een heel mooi huis. Het soort huis waarvan je je kunt voorstellen dat een van de Masterchef-deelnemers zelf zou kunnen wonen, maar niet een van degenen die het bijzonder goed hebben gedaan in hun carrière.
Ze worden op de voortuin begroet door de juryleden en de deelnemers die gisteravond goed waren. "Je vraagt je vast af waarom je in de voortuin van een huis in een buitenwijk bent", zegt Andy. Het antwoord is simpel: een steeds wanhopiger zoektocht naar nieuwigheid.
De andere reden is dat dit huis blijkbaar een exclusieve eetervaring is genaamd Enter Via Laundry, met een wachtlijst van meer dan 1600 mensen: nog meer bewijs van de noodzaak van een reinigend vuur om het menselijke virus van de aarde te verwijderen.
De eigenaar van Enter Via Laundry komt naar voren: Helly Naichura, een medewerker van een technologiebedrijf die raar eten kookt voor snobs en die haar naam dankt aan het feit dat ze een directe afstammeling is van Satan. Ze bewijst snel de waarheid hiervan door het gerecht te onthullen dat centraal staat in de uitdaging van vandaag. De deelnemers zullen het gerecht moeten proeven en zoveel mogelijk van de 20 ingrediënten erin moeten noemen. De drie deelnemers die het slechtst presteren in de smaaktest gaan naar ronde twee, waar ze het helse brouwsel moeten koken.
Het gerecht in kwestie heet "pasta, geen pasta", een naam die Laura's hart doet stijgen en dan onmiddellijk in een kwestie van een seconde keldert. Het lijkt op pasta, net zoals Helly's huis op een huis lijkt, maar net zoals Helly's huis eigenlijk geen pasta is, is de pasta dat ook niet.
De deelnemers komen naar voren en eten de rare pasta die blijkbaar geen pasta is. Emelia merkt op dat de textuur van de pasta zijdeachtig is en schrijft snel "zijde" als een van de ingrediënten. Ben neemt een hap en is in de war: het smaakt helemaal niet naar ijs, maar het is wel eetbaar. Wat kan het zijn? Er is hun verteld dat het een Indiaas gerecht is, maar Tessa merkt op dat het niet smaakt naar een Indiaas gerecht dat ze ooit heeft gehad. Het ziet er ook niet uit als een Indiaas gerecht. Op welke gronden het 'Indiaas' kan worden genoemd, is een mysterie waarvan ik er weinig vertrouwen in heb dat het vanavond op elk moment kan worden opgelost.
Simon merkt slim op dat in een smaaktest "het niet alleen je neus en je ogen zijn: het is ook het gevoel". Sommige mensen geloven dat de tong ook een rol speelt, maar Simon opereert op een hoger niveau.
Poh herkent intussen helemaal niets in de schaal en zegt een stil dankgebed: vandaag zou de dag kunnen zijn dat ze eindelijk mag vertrekken. Ze vult niet eens het hele blad in met willekeurige gissingen, omdat ze niet het risico wil lopen per ongeluk ergens gelijk in te hebben.
Rose, die niet weg wil omdat er in de buitenwereld niets voor haar is, probeert er niet te veel over na te denken, een taak die nooit in haar leven buiten haar is bewezen.
Nu de smaaktest is voltooid, heeft Tessa het beste gedaan door tien ingrediënten te identificeren. Simon is ook veilig, ondanks dat hij zijn mond op geen enkel moment heeft gebruikt. Emelia is veilig, haar meedogenloze efficiëntie wint het opnieuw. Amina is veilig vanwege haar zonnige houding, net als Laura, die haar pasta kent, zelfs als het geen pasta is.
Dit laat vier verliezers over: Poh, die vier ingrediënten goed had, dat zijn er vier meer dan ze probeerde; en Rose, Ben en Reece, die allemaal zes ingrediënten identificeerden. Er zijn slechts drie plekken in ronde twee, dus de laatste drie moeten spelen om te zien welke van hen aan verder oordeel ontsnapt.
De play-off vereist dat ze een ander gerecht proeven en verdere ingrediënten noemen. Ben bijt in het kleine balletje en noemt correct iets dat ik niet begrijp omdat zijn mond vol is. Rose neemt een hap en haar geest wordt leeg - met een vrij losse definitie van het woord "gaat". "Amandelen", zegt ze om onbekende redenen. Er zijn geen amandelen. Rose zit in ronde twee. Reece neemt een hap. 'Zout', zegt hij nogal onorigineel. Dit klopt, want duh, er is duidelijk zout. Ben neemt nog een hap. “Curryblad”, zegt hij. Hij heeft het mis. Hij zit in ronde twee, ook al heeft hij er één goed en Reece één goed, dus Ben zou niet moeten verliezen totdat Reece er nog een goed heeft, maar logica en eerlijkheid kunnen dit seizoen blijkbaar blijven hangen. Beschamend.
"Je staat op het punt erachter te komen waarom het Enter Via Laundry heet," zegt Jock tegen de ongelukkige drie, en leidt ze door het huis naar de wasserij, waar ze via binnenkomen. Vreselijk slim. "Dat was de beroemde was", zegt Jock, over de was waar niemand eerder van had gehoord. “Best cool, hè?” vraagt hij, heel goed wetende dat dat niet zo is.
Binnen wacht Helly met haar pasta, niet met pasta, die ze de drie verliezers opdraagt te maken. "Pasta is het meest kritieke onderdeel van het gerecht", vertelt ze, wat betekent dat het "geen pasta" -gedeelte van de naam een vuile leugen is. Het is geen pasta, geen pasta, het is gewoon verdomde pasta. Zijdezacht en glanzend en gemaakt van kikkererwten of niet, het is nog steeds pasta, verdomme.
Poh weet dat de elementen erg lastig zijn en wordt super enthousiast als ze een zoete release verwacht. Maar ze heeft te maken met een formidabele tegenstand: Ben, die niets anders kan koken dan ijs; en Rose, die niets kan koken dat geen McCain-diepvriespizza is.
Ben rent door de keuken om ingrediënten en keukengerei te verzamelen, terwijl Rose zich woedend geconcentreerd over een stuk papier buigt en haar wil opspoort. "Ik heb vertrouwen in deze druktest omdat ik weet dat ik echt kan motoren", zegt Ben in een duidelijke demonstratie van waarom hij hier verschrikkelijk in is.
Rose bestudeert het recept en bedenkt welke delen ze zal negeren. Jock en Helly naderen om erachter te komen waar ze in godsnaam mee bezig is. Rose geeft toe dat ze nog nooit zoiets als dit - d.w.z. smakelijk - heeft gekookt.
Poh bereidt zich voor om de pasta te maken. 'Ik weet dat ik deze baby moet vastspijkeren,' zegt ze, terwijl ze haar hamer tevoorschijn haalt en rondkijkt naar de bron van het huilen dat haar afleidt. "Het is me gelukt om mijn hoofdruimte in een positieve modus te krijgen", vervolgt ze, vastbesloten dat als ze naar beneden gaat, ze brabbeltaal zal gaan praten. Jock en Helly bezoeken haar ook, Helly vertrouwt haar toe dat "het volgen van het recept vrij cruciaal is". Dit is niet een van die gerechten waarbij het niet uitmaakt wat je erin doet of hoe je het kookt: om pasta en geen pasta te maken, moet je eigenlijk de acties uitvoeren die ertoe leiden dat pasta en geen pasta wordt gemaakt.
Op dit punt begint het duidelijk te worden dat "pasta, geen pasta" een domme naam is en iedereen die het zegt klinkt als een idioot.
Rose merkt terecht op dat Ben en Poh sneller bewegen dan zij is, wat niet moeilijk is, aangezien ze met een mixer in de ene hand stokstijf staat te staren in stomme afschuw naar het recept, dat haar met al zijn "woorden" versteend had.
Ondertussen zit Ben in de problemen omdat de kleur van zijn mengsel niet op die van Helly lijkt. "Maar ik ga ervan uit dat als ik het kook, de kleur zal veranderen", zegt hij, vergetend dat wanneer je aanneemt dat je een ezel maakt van U en Ben. "Iets missen", grijnst Helly als de aan de aarde gebonden demon die ze is. Ben controleert het recept en realiseert zich dat hij iets cruciaals is vergeten: kookvaardigheid. Ook heeft hij de kurkuma weggelaten, waardoor Khanh hem vanaf de zijlijn een blik van pure minachting geeft.
De jury komt samen met Helly en Andy vertelt hen dat het moeilijk is om in korte tijd een ingewikkeld gerecht te maken. De anderen knikken en kloppen hem op zijn hoofd.
Rose is nog niet begonnen met haar kokossaus, maar Helly zei haar niet weg te lopen van haar pot, die ze interpreteerde als "niet afmaken". Aan de zijlijn vragen de juryleden aan Helly of ze een van deze deelnemers haar in de keuken wil laten helpen als ze haar gerecht met succes maken. "Absoluut", lacht Helly nerveus, in de hoop dat deze beelden niet als juridisch bindend worden beschouwd.
"Ik ben vastbesloten om deze zijdezacht te maken, zelfs als mijn arm eraf valt", zegt Poh terwijl ze in haar pan roert, zich niet realiserend dat als haar arm eraf valt, het succesvol koken van de pasta op zijn best een Pyrrus zal zijn zege.
Ben is weggelopen van zijn pastamengsel, wat Rose je kan vertellen dat Helly hen had gezegd dat ze dat niet moesten doen. Helly vertelt de rechters dat dit slecht is omdat het klonterig zal worden. "Het zal geen pasta zijn, geen pasta, het zal gewoon geen pasta zijn!" Melissa lacht, en iedereen moet lachen om deze halve grap. Ben keert terug naar zijn pasta en ontdekt dat het inderdaad klonterig is geworden, wat echt grappig is.
Het is tijd voor Poh om haar pastadeeg op de bank te smeren en het verdomd goed te smeren. Dit doet ze, onder wild applaus van de toeschouwers die alleen maar kunnen aannemen dat wat ze zien ongeveer is wat er zou moeten gebeuren. "Het ziet er fantastisch uit", zegt Reece, een expert in hoe dingen die hij nog nooit heeft gezien eruit moeten zien.
Ben begint zijn pasta uit te spreiden, verontrust door de klonten die zijn verschenen en het falen ervan om in ijs te veranderen. "Het is een hondenontbijt", zegt hij bedroefd, maar geen enkele hond zou dit afval aanraken. Hij besluit de pasta opnieuw te maken: aangezien hij nog twintig minuten heeft en hij het pastadeeg twintig minuten moet roeren, zou dit een eenvoudige zaak moeten zijn, zolang hij maar niet tegelijkertijd kokossaus hoeft te maken en dan bord omhoog, wat hij wel moet doen. Zijn enige hoop is Rose, die zelfs nu haar pasta uitspreidt op een manier die zorgvuldig is berekend om alles op te ruimen.
Poh is op haar kokossaus en is niet van plan om het weg te laten komen. "Waarom ben je niet blij?" vraagt Jock haar, alsof hij het nieuws niet heeft gelezen. De wereld is een trieste plek, man. Geef haar een pauze.
Ondertussen roert Ben woedend door zijn pasta en maakt zijn kokossaus en wenst dat Khanh hem niet meer zo aankijkt. 'Geef niet op,' zegt Laura tegen hem terwijl ze ongemakkelijk dicht bij zijn bank staat. Ben neemt een belangrijke beslissing: hij zal zijn tweede portie pasta in de steek laten en de eerste portie gebruiken die klonterig en onaangenaam was. Hij giet het door een zeef, in duidelijke overtreding van het recept, tot woede van Helly, die wraak zweert. Hij verspreidt het. Khanh laat een triomfantelijke grom horen, maar er is geen verklaring.
Rose voelt zich nu een beetje hectisch, omdat het een dag van de week is en ze wakker is. Plots schrikt ze van de onthulling dat de pan op het fornuis heet is: ze heeft vandaag een waardevolle les geleerd.
"Mijn bank is zo'n rampgebied", zegt Poh, terwijl Tracy achter haar opdoemt en haar gezicht in haar bedrijf duwt. Poh rolt haar pasta en het komt er perfect uit - helaas gaat ze vandaag misschien niet naar huis.
Ben begint zijn pasta te besproeien met een krachtig bestrijdingsmiddel om het te ontdoen van snuitkevers. Vervolgens rolt hij het, waardoor Helly moet glimlachen: hoewel het onmogelijk is om te zeggen of ze goedkeurend of sadistisch lacht.
Rose heeft haar kokossaus op en het is nu tijd voor haar om haar pasta op te rollen, of beter gezegd, het was tijd voor haar om haar pasta op te rollen, nog tien minuten te gaan. Er zijn nog maar een paar seconden over als iedereen haast heeft om klaar te zijn en Melissa begint door de keuken te springen, blijkbaar dringend behoefte aan een toiletpauze. Jock doet even mee met haar stuiteren, maar besluit al snel dat dit off-brand is.
De tijd is op. Roos is verdrietig. Haar medekandidaten omhelzen haar alleen maar om het in te smeren. Poh is veel gelukkiger. "Ik hield van die kok", zegt ze tegen de jury, en ze geeft toe dat ze het beste presteert als ze ernaar uitkijkt om de show voor altijd te verlaten.
Poh zet haar stomme pasta op tafel die geen pasta is, maar in werkelijkheid pasta is. Het is redelijk goed.
Rose is de volgende die haar domme eigenlijk-pasta-in-feite serveert. "Kan deze kok je naar huis sturen?" vraagt Melissa. Het is een retorische vraag - elke kok zou Rose naar huis kunnen sturen - maar Rose geeft toch antwoord. Haar gerecht is eigenlijk verschrikkelijk. Haar pasta is te dun en de saus is te zoet en ze liet grote stukken chili rondzweven. Het zuigt.
Ben brengt zijn gerecht binnen dat zeker pasta is. Hij is depressief omdat hij nog niet weet hoe erg Rose het heeft verpest. Het is veel beter dan iemand had verwacht, omdat ze Ben eerder hebben ontmoet. Het is eigenlijk best goed en bewijst voor Helly dat haar recept een complete schijnvertoning is.
Dit betekent natuurlijk dat Rose is geëlimineerd vanwege haar cruciale fout bij het maken van een vreselijk gerecht dat iedereen haat. Terwijl ze de show verlaat, staat iedereen in stille verwondering over het feit dat ze het zo lang heeft volgehouden, of zelfs de show heeft gehaald. Maar uiteindelijk was het onvermijdelijk dat de diepte waaruit ze altijd is geweest haar zou ontdekken, en vandaag is de dag dat de dromen van elke Masterchef-kijker uitkomen. Eindelijk gaat ze naar huis. Een grote zucht van verlichting klinkt door het hele land.
Stem morgen af, als Melissa schreeuwt.
Ondersteun onafhankelijk samenvatten via Ben'sPatreon. Luister naar deAfwassenpodcast voor meer Masterchef-inzichten.
