Als je in de jaren negentig Gran Turismo op de Sony PlayStation speelde, is de kans groot dat je verliefd bent geworden op de Mitsubishi 3000GT vanwege zijn specificaties en supercar-prestaties. Nu kun je dezelfde gevoelens hebben voor de volgende generatie, de Mitsubishi 4000GT zoals gemaakt door kunstenaars Matthew Parsons.
Het verbluffende ontwerp was "een snel persoonlijk project dat zich voorstelde hoe een moderne Mitsubishi 300GT eruit zou kunnen zien", zegt Parson. Parson verkortte de overhangen van het origineel om een groter gevoel van voorwaartse beweging te creëren. Hij gaf de 4000GT ook scherpere randen en sterkere lijnen, evenals subtielere luchtkanalen. Parson beriep zich ook op het VR-5-embleem om aan te geven dat de auto de volgende stap naar het VR-4-systeem zou zijn. Hoewel die veranderingen werden doorgevoerd, blijft een groot deel van de auto trouw aan het oorspronkelijke ontwerp. De koplampen zijn pop-ups en er is een dagrijlicht over de volledige breedte dat de oorspronkelijke indicatielampjes op de voorbumper vervangt. Aparte achterlichten aan de achterkant vervangen de originele lampen over de volle breedte. Het remlicht is op de vleugel gemonteerd, die van spatbord naar spatbord loopt.
In de jaren negentig, toen de 3000GT werd geproduceerd, werd hij geleverd met een dwarsgeplaatste 3-liter V6-motor met 24 kleppen. De atmosferische krachtpatser was ook uitgerust met dubbele turbocompressoren. De 3000GT had een lay-out met voorwielaandrijving. Parson geeft geen suggesties over wat de 4000GT zou doen, maar gezien de specificaties van het origineel zou Mitsubishi iets speciaals moeten bedenken voor dit nieuwe ontwerp. Dat roept de vraag op of Mitsubishi een dergelijke build zou overwegen. Aangezien ze net een alliantie zijn aangegaan met Renault en Nissan, is het mogelijk dat de fabrikant dit zou overwegen. Ongeacht of deze auto ooit in productie gaat, hij voldoet echter aan de oorspronkelijke bedoeling van het ontwerp. "Als grote JDM-fanaat uit de jaren 90 was het de moeite waard om aan een favoriet uit zijn jeugd te werken en ik hoop dat het wat nostalgie oproept bij de kijkers", schrijft Parson. Dat doet het inderdaad.
