Glashütte Originele Senator Observer
De Duitsers staan bekend om het produceren van kwaliteitshorloges in bijna elke prijsklasse, met A. Lange & Söhne als de meest herkenbare. Glashütte Original wordt vaak over het hoofd gezien en als zodanig is hun bekendheid in de altijd rommelige horlogemarkt op zijn zachtst gezegd moeilijk te zeggen. Het nieuwste stuk van Glashütte is nog een reden waarom er meer licht op hun producten moet worden gemeden. Het lijkt sterk op de stylingskracht van Lange en het laat zien dat de Duitse horlogemakers allemaal een zeer vergelijkbaar ontwerpethos delen. Ruime wijzerplaten, prominente cijfers, grote sub-dial registers en een gemakkelijk af te lezen datumvenster. Handen die zowel mooi als functioneel zijn. Een gestroomlijnd kastontwerp met gemengde lugs en een kleine kroon maken dit stuk zeer draagbaar van pak en stropdas tot t-shirt en jeans. Het automatische kaliber 100-14 zorgt ervoor dat het stuk ongeveer 55 uur de tijd blijft aangeven, wat te zien is op de sub-wijzerplaat om 3 uur. De prijzen zijn echter hoog en voor hetzelfde bedrag kun je een buitengewoon beter gemaakt horloge kopen van een meer herkenbaar merk.
Maurice Lacroix Masterpiece Gravity Exclusief voor Harrods
Maurice Lacroix zou een van de interessantste micromerken moeten zijn die er zijn. Ze maken stukken die geschikt zijn voor sub-instapaankopen, helemaal tot prachtige eigentijdse stukken zoals deze. Hun goedkopere stukken zijn weliswaar niets bijzonders, maar voor iemand die net interesse heeft gewekt in horloges, zou een van de stukken van Lacroix prima bij hun behoeften passen. Het gezicht van het horloge geeft een bijna kristallen bol-achtig gevoel. Is dit de route die toekomstige horloges zullen nemen, qua design? Als dat zo is, geweldig, want dit ding is ongelooflijk. Blootgesteld balanswiel en brug op de wijzerplaat, geweldig. Diepblauwe sub-wijzerplaten, prachtig. Geborsteld metaal en en ‘Vage du Jura' afwerking, oogverblindend. Alleen al de textuurverschillen op het gezicht maken dit stuk zo verdomd aangenaam om naar te kijken. Door de saffieren achterdeksel onthult het manufactuurkaliber ML230, met zijn gerhodineerde platen, kranen en bruggen. Goed geprijsd voor een zeer beperkte oplage van drie stuks.
Arnold & Son Constant Force Tourbillon
Een merk dat bovenaan de lijst staat van ‘Haute Horlogerie' Arnold & Son komt uit Engeland en blijft verbluffende stukken produceren die trouw blijven aan hun ongelooflijk rijke erfgoed. De technische aspecten van dit stuk gaan mijn begrip van constante krachtcomplicaties ver te boven, en als zodanig zal ik niet te ver ingaan op hun complexiteit. Laten we in plaats daarvan hulde brengen aan de esthetiek van het stuk. Iemand die dit stuk koopt, doet dit om een van de volgende twee redenen; omdat ze precies weten waar dit stuk voor staat, of omdat ze dat kunnen. Hoe dan ook, goede aankoop. Arnold & Son hebben opzettelijk de complexe aard van hun constante krachtcomplicatie op de wijzerplaat weergegeven. Soms werkt dit niet en ziet de wijzerplaat er rommelig en ongeschikt uit, maar vanwege de symmetrische plaatsing van de vier, laten we zeggen "sub-dial registers" (hoewel de enige die ons informatie geeft om 7 uur is) , de wijzerplaat ziet er overzichtelijk uit. Geen gemakkelijke opgave als je probeert al deze technische stukjes en beetjes in te proppen, wat alleen maar bewijst dat het ontwerpproces lang en moeizaam moet zijn geweest. Zwart op roségouden werken, dat weten we allemaal. Van de lugs tot de kast tot de wijzers en de kroon, het ziet er allemaal goed uit tegen de zwarte wijzerplaat. De A&S5119 is het gekozen kaliber om het stuk kracht bij te zetten, en het is gewoon boeiend. Geprijsd zonder reservering en beperkt tot slechts 28 stuks, een trefzekere manier om je waarde te bewijzen in de altijd groeiende "watch-fam"-gemeenschap.
Roger Dubuis Excalibur Automatisch Skelet Carbon
De naamgenoot van de horlogemaker Roger Dubuis is een van de weinige onderdelen van het hedendaagse “haute horlogerie” consortium met onder meer Richard Mille en MB&F. Hun producties weerspiegelen de ware waanzin die binnen hun onderzoeks- en ontwikkelingsafdelingen ligt, maar toch blijven ze horloges maken die de traditionele horlogemakerij tarten. En ik hou absoluut van hun werk. Hun Excalibur Skeleton Carbon is nog een andere reden waarom ze een van de beste in de branche zijn. Als er een perfect carbon horloge zou kunnen zijn, dan is dit het misschien wel. Ongelofelijk vakmanschap is besteed aan het detailleren van de carbonbehuizing om ervoor te zorgen dat alle spleten, lijnen en punten vanuit elke hoek worden weergegeven. Het getextureerde uiterlijk van de behuizing past perfect bij de "wijzerplaat", van het rood-zwarte kleurenschema tot de prachtige microrotor en de ongelooflijke geskeletteerde stervormige brug, het werkt allemaal. Mijn enige reservering is het gouden balanswiel om 8 uur. Het lijkt de kleurbalans een beetje te verstoren. De geskeletteerde RD820SQ is het favoriete kaliber en drijft het horloge minstens 60 uur aan. Het zegel van Genève is de kers op de taart, waardoor dit stuk zeer gedecoreerd is, zowel vanwege zijn ontwerparchitectuur als zijn technische bekwaamheid.
Chopard L.U.C XP Skeletec
Niet het mooiste stuk dat Chopard ooit heeft uitgebracht, en daarmee laat ik me subjectief over de esthetiek heen bladeren. De wijzerplaat ziet er niet uit en dat is verdomd jammer. Een enorm venster in het midden van de zwarte wijzerplaat onthult de minder versierde kant van het uurwerk, ondanks dat het zich aan de kant van de wijzerplaat bevindt. Natuurlijk, alles is uniform geborsteld en redelijk fatsoenlijk gehoekt, maar dat is alles. Het is een totale mismatch. Draai het stuk om en het zou je vergeven worden als je het draagt. Ik heb het al eerder gezegd en ik zal het nog een keer zeggen. Dit is een totale mismatch. Chopard heeft een uitzonderlijk mooi uurwerk verborgen in zo'n onaantrekkelijk kast- en wijzerplaatontwerp. Ik heb het gevoel dat ze alleen maar een heel groot gat in het midden van de wijzerplaat hebben gesneden om het uurwerk te laten zien. Het stuk zou er prima uitzien zonder. Als ik me puur zou concentreren op de afwerking en het ontwerp van de beweging, dan is dit stuk inderdaad ongelooflijk. Het manufactuurkaliber L.U.C 96.17-S automatische microrotorbeweging is een van de mooiste bewegingen die ik heb gezien, vanuit een visueel oogpunt. Maar ik kan de wijzerplaat en de kast niet zomaar voorbij laten gaan. Ik heb oprecht het gevoel dat Chopard een uurwerk in een slecht passende kast heeft gewikkeld en een gat in het midden heeft geslagen. Zonde voor een stuk dat zoveel meer potentie had.
